Greenwashing
- Prawo ochrony środowiska
- Ochrona wód i gruntów
- Produkcja chemikaliów
- Redukcja Emisji Gazów i Efektywność Energetyczna
- Prawo odpadowe
- Greenwashing
- CBAM
- Regulacja Zanieczyszczenia Powietrza
Ostatnia aktualizacja: 02.09.2024
Czym jest greenwashing, jak jest regulowany i penalizowany w polskim prawie?
Greenwashing to praktyka, w której firmy stwarzają fałszywe lub wprowadzające w błąd wrażenie, że ich produkty są bardziej ekologiczne, niż ma to miejsce w rzeczywistości. W obliczu rosnącej świadomości ekologicznej konsumentów, marketing oparty na prośrodowiskowych hasłach może wydawać się skuteczną strategią.
Jednak greenwashing podważa zaufanie konsumentów i może prowadzić do błędnych decyzji zakupowych, które nie przynoszą korzyści dla środowiska.
Jakie sąd przykłady greenwashingu?
Najłatwiejszym do zidentyfikowania przykładem greenwashingu jest nieuprawnione posługiwanie się certyfikatami ekologicznymi. Firmy mogą twierdzić, że ich produkty spełniają określone standardy ekologiczne, mimo że w rzeczywistości nie posiadają odpowiednich certyfikatów.
Tego rodzaju oszustwo jest szczególnie szkodliwe, ponieważ konsumenci ufają oznaczeniom i wierzą, że produkt został sprawdzony przez niezależne instytucje.
Wybiórcze przedstawianie informacji
Greenwashing może również przybierać subtelniejsze formy. Firmy często skupiają się na jednym, pozytywnym aspekcie produktu, takim jak opakowanie z materiałów pochodzących z recyklingu, jednocześnie ignorując inne, bardziej szkodliwe dla środowiska cechy produktu.
To celowe wybiórcze przedstawianie informacji może wprowadzać konsumentów w błąd co do rzeczywistego wpływu produktu na środowisko.
Ekologiczne hasła bez dowód
Inną popularną praktyką jest używanie ekologicznych haseł, które nie są poparte żadnymi zewnętrznymi certyfikatami ani nie mogą być łatwo zweryfikowane. Na przykład, producent może twierdzić, że składniki produktu pochodzą ze zrównoważonych upraw, nie dostarczając jednak dowodów na to twierdzenie.
Ogólne etykiety – „przyjazne środowisku”
Greenwashing obejmuje również używanie etykiet, które są zbyt ogólne, aby mogły mieć konkretne znaczenie, takie jak „przyjazny środowisku”. Takie określenia nie dają konsumentom żadnych konkretnych informacji i mogą być łatwo nadużywane.
Hasła niewyróżniające
Kolejnym przykładem jest reklamowanie produktów hasłami, które w rzeczywistości nie wyróżniają ich spośród innych produktów w tej kategorii. Przykładem może być twierdzenie, że produkt nie zawiera freonów, podczas gdy ich stosowanie jest już zakazane prawnie.
Polskie regulacje greenwashingu
Polska ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym uznaje za nieuczciwą praktykę działanie wprowadzające w błąd, które może powodować, że przeciętny konsument podejmie decyzję dotyczącą umowy, której inaczej by nie podjął.
Wprowadzające w błąd działania mogą dotyczyć różnych cech produktów, takich jak pochodzenie geograficzne, sposób wykonania, składniki, czy uzyskane certyfikaty. Ta szeroka definicja umożliwia stosowanie ustawy do wielu praktyk kwalifikowanych jako greenwashing.
Ustawa o zwalczeniu nieuczciwej konkurencji
Ponadto, ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji uznaje za czyny nieuczciwej konkurencji:
- stosowanie wprowadzających w błąd oznaczeń towarów lub usług,
- rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji o produktach
- stosowanie reklam wprowadzających klienta w błąd.
Wszystkie te działania mogą obejmować greenwashing, ze względu na swój cel.
Sankcje za greenwashing
Przepisy polskie przewidują różnorodne sankcje dla przedsiębiorców stosujących greenwashing. W ramach ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji przedsiębiorcy mogą być zobowiązani do:
- zaniechania nieuczciwej praktyki,
- usunięcia jej skutków,
- złożenia odpowiednich oświadczeń,
- naprawienia szkody.
Dodatkowo, sąd może nakazać zniszczenie produktów będących przedmiotem wprowadzającej w błąd reklamy. Roszczenia te mogą być dochodzone przez innych przedsiębiorców, których interesy zostały naruszone.
Ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym umożliwia konsumentom:
- żądanie usunięcia skutków niedozwolonej praktyki,
- unieważnienia umowy, oraz
- zaniechania wprowadzającego w błąd działania.
Praktyki greenwashingu mogą również zostać uznane za naruszające zbiorowe interesy konsumentów w postępowaniu prowadzonym przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK).
Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów przewiduje, że takie praktyki mogą prowadzić do nałożenia kary pieniężnej na przedsiębiorcę, która może wynosić do 10% obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym nałożenie kary.
Unijne regulacje przeciwdziałające greenwashingowi – ochrona konsumentów i środowiska
Parlament Europejski intensywnie pracuje nad aktualizacją przepisów dotyczących praktyk handlowych oraz ochrony konsumentów, mając na celu lepszą ochronę praw konsumentów, wsparcie decyzji przyjaznych dla środowiska i promowanie gospodarki o obiegu zamkniętym. W ramach tych działań, szczególną uwagę poświęca się przeciwdziałaniu pseudoekologicznemu marketingowi.
Zakazy UE dot. Greenwashingu
Aby skutecznie przeciwdziałać takim działaniom, UE wprowadza zakaz:
- ogólnych, niepotwierdzonych deklaracji ekologicznych dotyczących produktów – każde twierdzenie dotyczące wpływu produktu na środowisko musi być oparte na możliwych do zweryfikowania dowodach,
- twierdzeń o neutralnym, ograniczonym lub pozytywnym wpływie na środowisko, wynikających z kompensacji emisji gazów cieplarnianych – producenci nie będą mogli twierdzić, że ich produkty są ekologiczne tylko dlatego, że kompensują emisje,
- oznakowań dotyczących zrównoważonego charakteru produktów bez zatwierdzonej certyfikacji – tylko produkty, które przeszły przez zatwierdzone systemy certyfikacji lub zostały uznane przez władze publiczne, mogą być oznaczone jako zrównoważone.
Parlament Europejski dąży również do tego, aby konsumenci byli w pełni świadomi długości okresu gwarancji, w którym mogą żądać naprawy wadliwych produktów na koszt sprzedawcy. Zgodnie z prawem UE, produkty mają minimum dwuletnią gwarancję, ale nowe przepisy wprowadzą oznakowanie dla produktów z przedłużonym okresem gwarancji.
UE zakaże również:
- reklamowania towarów z cechami konstrukcyjnymi, które mogą skrócić żywotność produktu,
- niepotwierdzonych i nieopartych na dowodach oświadczeń dotyczących trwałości,
- przedstawiania produktów jako możliwych do naprawy, jeśli tak nie jest.
Wsparcie dla zrównoważonej konsumpcji
UE nie poprzestaje na walce z greenwashingiem. Prace nad innymi regulacjami wspierającymi zrównoważoną konsumpcję obejmują:
- oświadczenia środowiskowe – wprowadzenie systemu weryfikacji dla przedsiębiorstw, które chcą deklarować swoje działania na rzecz ochrony środowiska. Firmy muszą dostarczyć dowody na poparcie swoich twierdzeń i uzyskać zatwierdzenie od wyznaczonych weryfikatorów.
- ekoprojekt – wprowadzenie minimalnych standardów regulujących etap opracowania produktów, aby prawie wszystkie produkty na unijnym rynku były zrównoważone, trwałe i przyjazne dla środowiska,
- prawo do naprawy – zagwarantowanie konsumentom prawa do naprawy produktów i wspieranie naprawy zamiast wyrzucania i kupowania nowych produktów.
W marcu 2022 roku Komisja Europejska zaproponowała aktualizację unijnych przepisów konsumenckich, aby wesprzeć transformację ekologiczną. We wrześniu 2023 roku Parlament i Rada osiągnęły wstępne porozumienie w sprawie tych zmian. Porozumienie zostało zatwierdzone przez Parlament Europejski w styczniu 2024 roku, a następnie przez Radę w lutym 2024 roku.
Państwa członkowskie mają 24 miesiące na wprowadzenie tych zmian do swoich praw krajowych.
Najczęściej zadawane pytania dotyczące regulacji greenwashingu w Polsce
Czym jest greenwashing i jak wpływa na konsumentów i środowisko?
Greenwashing to praktyka, w ramach której firmy składają fałszywe lub wprowadzające w błąd oświadczenia środowiskowe, takie jak stwierdzenie, że ich produkty są przyjazne dla środowiska lub mają zmniejszony ślad węglowy bez uzasadnienia.
Może to prowadzić konsumentów do przekonania, że walczą ze zmianami klimatu i wspierają zrównoważoną przyszłość, podczas gdy takie twierdzenia są bezpodstawne. Skutki obejmują potencjalne szkody dla środowiska, utratę zaufania konsumentów i znaczący wpływ na rynek prawdziwie zrównoważonych produktów.
W jaki sposób oświadczenia dotyczące zrównoważonego rozwoju są regulowane przez polskie prawo?
W Polsce ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym oraz ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji regulują kwestie związane z oświadczeniami dotyczącymi zrównoważonego rozwoju. Działania wprowadzające w błąd, w tym nieprawdziwe lub niezweryfikowane oświadczenia o zrównoważonym rozwoju, są uznawane za nieuczciwe praktyki.
Przepisy te nakazują, aby wszelkie wyraźne oświadczenia środowiskowe, takie jak te dotyczące neutralności węglowej, były poparte możliwymi do zweryfikowania dowodami, chroniąc konsumentów przed wprowadzeniem w błąd przez taktyki greenwashingu.
Jakie sankcje grożą firmom za greenwashing w Polsce?
Firmy uznane za winne greenwashingu mogą zostać ukarane kilkoma sankcjami, w tym zaprzestaniem wprowadzających w błąd praktyk, wydaniem oświadczeń korygujących, zadośćuczynieniem poszkodowanym konsumentom lub konkurentom oraz potencjalną karą grzywny w wysokości do 10% ich rocznych obrotów.
Ponadto produkty wprowadzane na rynek z fałszywymi oświadczeniami środowiskowymi mogą podlegać zniszczeniu na mocy nakazów sądowych. Środki te pomagają zapewnić, że firmy angażujące się w fałszywe oświadczenia i produkty greenwashed zostaną pociągnięte do odpowiedzialności.
W jaki sposób Unia Europejska wspiera walkę z greenwashingiem?
Unia Europejska aktywnie zwalcza greenwashing poprzez zaktualizowane przepisy, które zakazują ogólnych, niezweryfikowanych oświadczeń środowiskowych dotyczących produktów. Przepisy UE zapewniają, że wszelkie twierdzenia dotyczące wpływu produktu na środowisko muszą być oparte na możliwych do zweryfikowania dowodach.
Ponadto UE zakazuje etykiet zrównoważonego rozwoju i zielonych oświadczeń bez zatwierdzonej certyfikacji,wspierając zarządzanie środowiskiem, przeciwdziałając kryzysowi klimatycznemu i promując zrównoważoną planetę.
Jakie są klasyczne przykłady praktyk greenwashingu?
Klasyczne przykłady greenwashingu obejmują firmy twierdzące, że ich produkty są „przyjazne dla środowiska” bez dowodów, używające niejasnych terminów, takich jak „zrównoważony” bez certyfikacji lub podkreślające drobne aspekty przyjazne dla środowiska, ignorując jednocześnie znaczące szkody dla środowiska.
Inne przykłady obejmują wprowadzające w błąd etykiety, bezpodstawne twierdzenia o neutralności węglowej oraz stosowanie kompensacji emisji dwutlenku węgla bez zmniejszania rzeczywistych emisji.
Jakie środki podejmuje Polska, aby zapewnić przestrzeganie przez firmy zrównoważonych praktyk?
Polska egzekwuje ustawę o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym i ustawę o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, aby zapewnić przestrzeganie przez firmy zrównoważonych praktyk. Przepisy te wymagają, aby wszelkie oświadczenia dotyczące zrównoważonego rozwoju, takie jak te dotyczące zerowych zobowiązań netto lub treści pochodzących z recyklingu, były uzasadnione.
Przepisy pozwalają również na unieważnienie umów i zaprzestanie działań wprowadzających w błąd, wspierając wysiłki Polski w walce ze zmianami klimatu i promowaniu zrównoważonej przyszłości.