Piramidy finansowe

Strategie sprzedaży (piramidy) są uważane w Polsce za nieuczciwe praktyki po wdrożeniu dyrektywy UE 2005/29 / WE z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym. Poza powyższymi schematy piramid finansowych są uznawane za praktyki naruszające zbiorowe interesy konsumentów zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy o ochronie konsumentów i konkurencji. W zależności od okoliczności i poziomu przejrzystości systemu mogą one zostać uznane za przestępstwo i podlegać odpowiedzialności karnej.

Definicja piramidy finansowej
Definicja piramidowego programu sprzedażowego w Polsce nie różni się niczym w innych krajach UE, ponieważ art. 7 pkt 14 polskiej ustawy o zwalczaniu nieuczciwych praktyk jest bezpośrednim tłumaczeniem punktu 14 załącznika I do dyrektywy UE 2005/29 / WE. Definiuje piramidalny system sprzedaży jako: system, w którym konsument rozważa możliwość przystąpienia w zamian za otrzymanie rekompensaty, która wynika przede wszystkim z wprowadzenia innych konsumentów do systemu, a nie ze sprzedaży lub konsumpcji produktów.
Kluczowe elementy do zakwalifikowania jako schemat piramidy:
– jedna ze stron jest konsumentem,
– konsument bierze ją pod uwagę,
– rozważanie przystąpienia otwiera drogę do otrzymania rekompensaty,
– rekompensata pochodzi głównie z wprowadzenia innych konsumentów do systemu

Kary i ryzyka
System piramidy finansowej uważany jest za praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów, a zatem może być badany przez UOKiK i karany karą w wysokości do 10% obrotu. Organizator systemu jest również narażony na roszczenia stron trzecich, które mogą zażądać np. odszkodowania.