Nowe przepisy tytoniowe: zakaz międzynarodowej sprzedaży saszetek nikotynowych

Od 5 lipca 2025 r. zmiany w polskiej ustawie o wyrobach tytoniowych (Dz. U. z 2025 r., poz. 799) wprowadziły ustawowy zakaz transgranicznej sprzedaży saszetek z nikotyną (bez zawartości tytoniu) z terytorium Polski do konsumentów znajdujących się w innych państwach członkowskich UE.

Zmiana ta niesie bezpośrednie konsekwencje dla dostawców usług logistycznych, platform e-commerce oraz zagranicznych sprzedawców prowadzących działalność z Polski lub przy wykorzystaniu polskiej infrastruktury.

Co się zmienia?

Zmieniony art. 7f ustawy o wyrobach tytoniowych wprost zakazuje transgranicznej sprzedaży na odległość saszetek nikotynowych, obejmując tym samym wszelkie formy transakcji B2C zainicjowanych z terytorium Polski.

Celem tej regulacji – zgodnym z unijną dyrektywą w sprawie wyrobów tytoniowych (2014/40/UE) – jest wzmocnienie ochrony zdrowia publicznego, w szczególności nieletnich, oraz ograniczenie dostępności nikotynowych produktów w Internecie.

Co istotne, ustawa definiuje „punkt sprzedaży detalicznej” nie tylko przez pryzmat lokalizacji sprzedawcy, ale także przez wszelkie formy działalności prowadzonej w Polsce – w tym magazyny, oddziały czy obecność personelu.

Oznacza to, że nawet infrastruktura techniczna wykorzystywana przy realizacji zamówień może wystarczyć, by zakaz znalazł zastosowanie.

Kto jest narażony na ryzyko?

Choć zakaz formalnie dotyczy sprzedawców, potencjalną odpowiedzialność mogą ponosić również zewnętrzni dostawcy usług logistycznych (3PL), operatorzy magazynów i centra realizacji zamówień zajmujące się przechowywaniem, kompletowaniem, pakowaniem i wysyłką saszetek nikotynowych.

Zgodnie z art. 14 zmienionej ustawy o wyrobach tytoniowych “wprowadzanie do obrotu” – jest karalne. Termin ten jednaknie został zdefiniowany w ustawie, ale jest szeroko interpretowany.

Jeśli organy uznają, że dany podmiot logistyczny istotnie wspiera nielegalną sprzedaż na odległość, może to skutkować działaniami egzekucyjnymi, takimi jak:

• kary finansowe w wysokości do 200 000 PLN
• konfiskata towarów przechowywanych w Polsce – niezależnie od tego, kto jest ich właścicielem,
• potencjalna odpowiedzialność karna za pomocnictwo lub podżeganie (art. 18 § 3 Kodeksu karnego).

Ryzyko dodatkowo rośnie, gdy z działalnością powiązany jest podmiot z siedzibą w Polsce (np. spółka zależna lub partner operacyjny), zaangażowany w obsługę klienta lub inne funkcje operacyjne.

Praktyczne konsekwencje i kolejne kroki

Firmy prowadzące transgraniczną dystrybucję saszetek z nikotyną z wykorzystaniem infrastruktury w Polsce – w szczególności platformy e-commerce, sprzedawcy D2C i operatorzy logistyczni – powinny jak najszybciej:

• przegląd struktur realizacji zamówień obejmujących terytorium Polski,
• ocenę, czy działalność magazynowa lub personel w Polsce mogą być uznane za „punkt sprzedaży detalicznej” zgodnie z polskim prawem,
• rozważenie przeniesienia działalności B2C do innych jurysdykcji UE,
• wdrożenie solidnych zabezpieczeń umownych i operacyjnych w celu zapewnienia neutralności regulacyjnej.

W przypadku wątpliwości interpretacyjnych warto zwrócić się o oficjalne wyjaśnienia do polskich organów, ponieważ praktyka egzekwowania nowych regulacji wciąż się kształtuje, a wiele pojęć nie zostało precyzyjnie zdefiniowanych.

Dla podmiotów działających w sektorach wysokiego ryzyka – takich jak produkty nikotynowe – nowe regulacje oznaczają konieczność wzmożonego nadzoru nad zgodnością i szybkiej adaptacji modelu biznesowego.

Potrzebujesz wsparcia?

Skontaktuj się z naszym zespołem, aby przeanalizować wpływ nowych przepisów na Twoją działalność i zapewnić jej zgodność z zakazem transgranicznej sprzedaży saszetek nikotynowych.