Bezpieczeństwo finansowe w kantorach: NBP przedstawia nowe wytyczne dotyczące AML/CTF

Bezpieczeństwo finansowe w kantorach: NBP przedstawia nowe wytyczne dotyczące AML/CTF

7 października 2024 roku Narodowy Bank Polski (NBP) opublikował wytyczne dotyczące tworzenia wewnętrznej procedury przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu (AML/CTF) dla działalności kantorowej.

Praktyczne podejście do procedury AML/CTF

NBP podkreśla, że procedura AML/CTF musi być praktyczna. Oznacza to, że każdy etap procedury powinien jasno określać: kto podejmuje działania, kiedy je podejmuje, wobec kogo oraz w jaki sposób. Procedura powinna obejmować wszystkie punkty obowiązkowe, zgodnie z art. 50 ustawy AML.

Jak ocenić ryzyko?

W zakresie oceny ryzyka NBP zaleca sprecyzowanie:

• Czynności podejmowanych przez kasjera w ramach oceny ryzyka związanego ze stosunkami gospodarczymi transakcjami lub transakcją okazjonalną, –  w tym zasady gromadzenia i dokumentowania informacji na temat klienta przy użyciu środków bezpieczeństwa finansowego, źródeł własnych i publicznych;
• Procedur stosowanych przy przypisywania poziomu ryzyka klientowi, w tym określenie różnych poziomów ryzyka i okoliczności, które mogą wpłynąć na jego zmianę.

Środki bezpieczeństwa finansowego w AML/CTF – co powinno znaleźć się w procedurze?

NBP wskazuje, że procedura AML/CTF musi precyzować:

• Kto z pracowników jest zobowiązany do stosowania środków bezpieczeństwa finansowego;
• Katalog stosowanych środków bezpieczeństwa oraz ich intensywność, zależnie od poziomu ryzyka przypisanego klientowi;
• Dokumenty niezbędne do identyfikacji i weryfikacji klienta, beneficjenta rzeczywistego oraz osób upoważnionych do działania w jego imieniu, w tym zewnętrzne bazy informacji służące do weryfikacji ustalonych danych ( (np. KRS, CEIDG, baza REGON);
• Obowiązek ustalania źródła majątku klienta oraz pochodzenia wartości majątkowych, szczególnie dla klientów o podwyższonym poziomie ryzyka;
• Osoby odpowiedzialne za weryfikację i nadzór nad prawidłowym realizowaniem tych obowiązków.

Kiedy i jak zgłosić transakcję do GIIF?

NBP zwraca również uwagę na szczegóły dotyczące zgłaszania transakcji do Generalnego Inspektora Informacji Finansowej (GIIF). Procedura AML/CTF powinna uwzględniać:

• Dokładny opis procesu dla transakcji powyżej 15 000 euro lub tych, które mogą być związane z praniem pieniędzy lub finansowaniem terroryzmu:
  • Jak identyfikować transakcje wymagające zgłoszenia;
  • Kto i kiedy przekazuje informacje do GIIF;
  • Formę przekazywania danych (np. z użyciem podpisu kwalifikowanego);
  • Sposób potwierdzania zgłoszenia – np. poprzez uzyskanie urzędowego poświadczenia odbioru;
  • Kto weryfikuje i nadzoruje prawidłowe realizowanie ww. czynności.
• Opis procedury dla transakcji podejrzanych, zgodnie z art. 74, 86 i 90 ustawy AML:
  • Okoliczności wskazujące na możliwość prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu (np. brak ekonomicznego uzasadnienia wysokości transakcji, celowe rozdrabnianie przez klienta transakcji w celu uniknięcia przekroczenia limitu 15 000 euro);
  • Kto i kiedy sporządza zawiadomienie oraz kto nadzoruje jego realizację;
  • Jak przekazywać zawiadomienia, z użyciem podpisu kwalifikowanego oraz jak uzyskiwać potwierdzanie przekazanego zawiadomienia np. poprzez drukowanie urzędowego poświadczenia odbioru;
  • Kto weryfikuje i nadzoruje prawidłowe realizowanie ww. czynności.

Więcej szczegółowych informacji NBP

Szczegółowe wskazówki można znaleźć na stronie Narodowego Banku Polskiego w zakładce „Informacje – pranie pieniędzy i finansowanie terroryzmu”.

Nie chcesz przegapić najnowszych informacji? Zapisz się do naszego newslettera i bądź na bieżąco z najnowszymi aktualizacjami prawnymi!